آرام جابری

من آرام جابری، روان‌شناس بالینی و دانش‌آموخته‌ی کارشناسی ارشد از انستیتو روان‌پزشکی تهران (دانشگاه علوم پزشکی ایران) هستم. در حال حاضر در هلند زندگی می‌کنم و در زمینه‌ی روان‌درمانی روان‌کاوانه برای فارسی زبانان سراسر جهان فعالیت دارم. همزمان به مطالعه، نوشتن و ترجمه‌ی متون تحلیلی می‌پردازم.

رویکرد من در درمان، روان‌درمانی تحلیلی است و اندیشه‌های ویلفرد بیون و نظریه‌پردازان روابط ابژه از مهم‌ترین سرچشمه‌های فکری من به شمار می‌آیند.

روان‌کاوی تلاشی است برای شناخت ریشه‌های نادیده‌ی رنج و تکرار. در گفت‌وگویی آرام و پیوسته، انسان می‌آموزد خود را بشنود، معنا دهد، و راهی تازه برای زیستن بیابد.

من با بزرگسالانی کار می‌کنم که با مسائلی چون چالش‌های ارتباطی، اضطراب، افسردگی، وسواس، بیماری‌های روان‌تنی (از جمله اختلالات خودایمنی) و همچنین چالش‌های مرتبط با مهاجرت، بازسازی هویت و احساس تعلق درگیر هستند.

از نگاه من، روان‌کاوی به سبب ماهیت عمیق و تدریجی‌اش، فرصتی فراهم می‌کند برای مشاهده، تأمل و بازسازی درونی. در این مسیر، فرد می‌تواند به روایتی منسجم‌تر از خویش برسد و آزادی و اصالت بیشتری را در زندگی تجربه کند.